ร้า ๕ หมายถึง (กลอน) ก. ดึง, ทึ้ง, เช่น เขาก็ร้าตัวเข้ากรง. (นิทราชาคริต); รบ.
น. ส่วนของต้นไม้ ตามปรกติอยู่ในดิน มีหน้าที่ดูดอาหารเลี้ยงลำต้น,โดยปริยายเรียกสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น รากผม รากฟัน;เรียกฐานที่อยู่ใต้ดินทำหน้าที่รองรับอาคารว่า รากตึก หรือ ฐานราก;ต้นเดิม, เค้าเดิม, เช่น รากศัพท์.
น. รากเดิม, รากที่เป็นหลักหยั่งลึกลงไปในดินของต้นไม้บางชนิด.
(ราชา) น. ไหปลาร้า เรียกว่า พระรากขวัญ.
น. รากที่แตกออกจากโคนต้นมะพร้าวหรือตาลเป็นต้นเฉพาะรากที่ปลายยังไม่ถึงดิน.
น. รากของพืชบางชนิด เช่น โกงกาง ข้าวโพด เตย ที่งอกออกมาเพื่อค้ำพยุงลำต้น.
น. หลักสำคัญอันเป็นพื้นฐานรองรับ, ส่วนที่เป็นพื้นรองรับสำหรับพัฒนาต่อไป, เช่น วางรากฐานการศึกษา วิชาคณิตศาสตร์เป็นรากฐานของวิชาวิทยาศาสตร์; พื้นเพ เช่น มีรากฐานมาจากไหน.
น. ไส้เดือน.